Ik moet toegeven, 'treinen' is niet zo mijn ding... Maar het wandelen van een 'treinstapper' is wel heel er erg fijn - leuk om de GR te kunnen volgen van stad naar stad.
Ik nodig jullie uit om mee te zien naar het fotoverhaal van de treinstapper Ronse-Oudenaarde !
De 'Ronsiese zot' :
Op het stationsplein (Winston Churchillplein) staat dit beeld midden in de fontein. Het beeld is een ontwerp van Florent Devos, en brengt hulde aan de Bommelsfeesten.
De Bommelfeesten worden het 1e weekend na Driekoningenfeest gevierd. De Ronsenaars zetten dan hun zotskap op, en feesten tot het hoogtepunt van het gebeuren, de Zotte Maandag.
Op de gevel van het politiekantoor in de Politiekgevangenestraat in Ronse staat deze graffiti te pronken. Het is een werk van Alain Verster, die in 2017 laureaat was van het 8e Illustratiefestival.
De 'nieuwe' Sint-Martinuskerk werd gebouwd in 1896, in het kader van de aanleg van het nieuwe stationskwartier.
Architect Modeste De Noyette, glasramen Gust Ladon en Camille Ganton-Defoin.
Deze kerk wordt beschouwd als één van de meest stijlzuivere voorbeelden van de neogotiek.
Het oude stadhuis werd in het begin van de jaren vijftig vervangen door het huidige gebouw.
De dubbele arend - prijkt ook op de obelisk in het midden van het plein - is het wapenschild.
Van de oude Sint-Martinuskerk, gebouwd in de 11de eeuw, bleef niets bewaard. Wat je wel nog kan zien, is de veelkantige toren die in de 15de eeuw werd gebouwd.
De kerk zelf dateert van 1829, maar wordt sinds het einde van die eeuw niet meer voor erediensten gebruikt. Rond die tijd werd op een andere locatie in de stad de nieuwe, baksteenrode Sint-Martinuskerk afgewerkt. De oude kerk werd niet afgebroken, maar openbaar verkocht. Daarna werd ze onder andere een bioscoop, een houtzagerij en tenslotte een garage.
Tot een Ronsese mecenas het verval niet meer kon aanzien en van het gebouw een plek van en voor foodies maakte. In het schitterend gerestaureerde gebouw, De Passage, staan eten en drinken vandaag centraal.
De St Hermesbasiliek is wegens werken gesloten.
Vanuit het park kunnen we nog een blik werpen op de toren van de St Hermesbasiliek.
Bron : www.ontdekronse.be
Even buiten de stadskern merk ik het 1e Grote Routepaden-kenteken op.
Sorry, even een folieke van de fotograaf...
Een prachtig landschap krijg ik, onder weg naar het Muziekbos, te zien.
Wie houdt van een pittige klim, kan in het Muziekbos ook met de fiets terecht !
Het Muziekbos (Ronse) is een ideale plaats voor natuurliefhebbers.
Het bos ligt op een getuigenheuvel in het glooiende landschap van de Vlaamse Ardennen. Het domein is 110 ha groot, en wordt beheerd door het agentschap voor Natuur en Bos.
De naam Muziekbos heeft oorspronkelijk niets met muziek te maken. "Muz" is Keltisch voor "moeras", een drassig stukje grond dat tussen vijvertjes ligt.
In het Muziekbos is het verboden de aangeduide paden te verlaten.
Opdat kinderen toch kunnen ravotten in de natuur, legde het Agentschap voor Natuur en Bos in het Muziekbos twee speelzones aan.
Op één van de hoogste toppen van het Muziekbos, weggestopt tussen de bomen, staat een middeleeuws uitziende ronde stenen toren, de Geuzentoren, gebouwd in ijzerzandsteen.
Het werd gebouwd door M. Scribe in 1864. De toenmalige eigenaar van het bos liet zich meeslepen door de mode van de tijd om vaak bizarre of romantische bijgebouwtjes op te trekken, "Follies" genaamd - een modeverschijnsel dat vanuit Engeland overwaaide.
Het gebouwtje werd geregeld beklommen door de eigenaar, om van het omliggende landschap te genieten.
Bron : www.ontdekronse.be
De 'Boekzitting' (Boekzitting 26, 9600 Ronse), één van de weinige gelegenheden om tijdens de wandeling even van een natje en/of een droogje te genieten.
Hier 'ontmoeten' de GR 5A, de GR 122 en de GR Vlaamse-Ardennen elkaar.
GR-wandelboom Muziekbos
Wilde lijsterbes - Sorbus aucupania
Hier splitsen de GR 5A en GR 129 zich op.
De Sint-Hermesbasiliek van Louise-Marie
Aan wegwijzers geen gebrek,... De GR loopt rechtdoor, langs een smalle, oude kasseiweg,...
Het niveauverschil zorgt voor magnifieke uitzichten !
Een prachtig idee om langs deze weg een houten consyructie
neer te zetten, rustbank (aan de buitenzijde) inbegrepen
Ik verlaat het prachtige onverharde pad - en prijs me gelukkig dat ik niet met de fiets ben... Mogelijks denkt deze dappere fietsen net het omgekeerde...
Ondertussen ben ik in Etikhove (Maarkedal)
Hoppeveld
De Bossenaarmolen van Etikhove (Maarkedal) werd in 1996 opgericht op de heuveltop van de Bossenaar. Deze houten windmolen is een 'gesloten staakmolen'. De naam verwijst naar de plaatsnaam Bossenaar.
Bron : maarkedal.be
Het Hollebeekpad, een prachtige realisatie van een Trage Weg voor wandelaars en fietsers, die de Onderbossenaar verbindt met de Taaienberg.
Met zijn allen heerlijk rustig vertoeven in de schaduw...
Aan de kruising van het Hollebeekpad met de Hollebeekstraat, staat dit mooie gedicht van Jeroen Theunissen :
Wandelt men traag - langs water, veld en huis - over een hollebeekpad
Intensiteit van wind en ritme, snelheid van eiken en stille overpeinzing
Ik heb mij in het landschap geduwd - ik heb de mieren op een esdoorn geteld
Dit land van tamme kastanjes en klimop - van berenklauw en komende generaties
Dat in de groene glooiing - met de modder, distels en het mos - vragen zonder antwoord
Wandelt men traag langs water, veld en huis - over een hollebeekpad
Ik kom in het centrum van Ethikhove,
De St-Britiuskerk is gemakkelijk te vinden, helaas een cafeetje dat open is niet...
... dan maar verder op weg naar Ladeuze, deelgemeente van Etikhove, waar ik opnieuw een GR-wandelboom tegenkom.
De Ladeuzemolen.
De Maarkebeek
Ik bewandel opnieuw kouterwegen met grootse uitzichten
én met inbegrip van religieuze elementen
Ik volg de pijl naar het Natuurecutatief Centrum 't Spei,
... en ga langs het houten hekje verder...
langs dit groene stukje natuur,
kom ik op het jaagpad langs de Schelde, en zie Oudenaarde voor me uit liggen :
de Sint-Walburgakerk domineert de stad met haar majestueuze toren !
Rechts van me passeer ik de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst (Maagdendale, Oudenaarde),...
... en het Abdijencomplex Maagdendale
Ik nader de hefbrug van Oudenaarde,...
... en jawel, de brug gaat net de hoogte in om Daniella door te laten...
Aan het stadhuis van Oudenaarde,
heeft er net een trouw plaats
Ik sluit mijn fotoverhaal af in het Liedtspark van Oudenaarde :
Het park werd aangelegd in opdracht van de heer Liedts, gouverneur van Brabant en Henegouwen. Na diens overlijden (1907) gingen het park en het kasteel bij legaat naar het stadsbestuur.
Na WO-II werd het park toegankelijk voor het publiek.
Wie geïnteresseerd is in de route van de Treinstapper Ronse-Oudenaarde, kan bij de voorbereiding van de wandeltocht terecht op de site www.wandelen.groteroutepaden.be (o.m. downloaden gpx).
Deze treinstapper werd tevens uitgebreid beschreven in Treinstapper 3 van Grote Routepaden.
