Hamme : Vrij(e)dagwandeling 18/01/2019

In de vroege ochtend van 18 januari staan, ter verwelkoming, al een aantal trouwe stappers uit Gent aan de Mirabrug (Hamveer, Hamme)

Zicht van op de Mirabrug ;

de koude en klare winterdag zal ons - vooral in de voormiddag - voor heel zacht licht zorgen ;

In de verte zien we de betonnen brug van de N41

en even hetzelfde, maar anders...

In 1827 werd de 1e houten brug over de Durme in gebruik genomen ; ze verving het houten Hammeveer tussen Sombeke (Waasmunster) en Hamme.

In 1898 werd de houten brug vervangen door een 3-delig ijzeren exemplaar.

Sinds 1991 is de Mirabrug beschermd als monument en bouwkundig erfgoed.

Sinds 1986 zijn enkel nog fietsers en wandelaars toegelaten.

In 2002 werd de Mirabrug gerestaureerd, en op 21/01/2003 opengesteld in aanwezigheid van Willeke Van Amelrooy en Jan Decleir. De brug kreeg immers bekendheid dankzij de speelfilm Mira, een verfilming uit 1971 van het boek 'De teleurgang van de Waterhoek' van Stijn Streuvels.

Oud huis aan de Mirabrug (Hamveer). Vermoedelijk het (woon)huis van de bruggendraaier/brugwachter.

Het middenste gedeelte van de brug kan draaien om een verticale as om zo de schepen door te laten ; oorspronkelijk diende dat manueel te gebeuren.

Jan Van Damme is onze gids

De luisteraars zijn talrijk aanwezig : we zijn vandaag met 89 wandelaars !

Tot 1934 kronkelde de Durme van Hamme naar Waasmunster.

Om de binnenvaart te stimuleren werd de rivier 'rechtgetrokken'.

Daarna vormden nieuwe kanalen en oude rivierdelen samen een gemakkelijke en toegankelijke waterloop.

We verlaten de Durme,...

... en wandelen Tielrode binnen (deelgemeente van Temse)

Voormalig gemeentehuis (tot de fusie met Temse)

We verlaten Tielrode, en komen - zoals het bord aangeeft - in een 'bedreigd' landschap.

We blikken nog even achterom...

naar de Sint-Pieterskerk van Tielrode

We komen aan het 12ha groot Provinciaal Domein 'De Roomakker'

Centraal staan 3 vijvers of 'putten' : restanten van de klei-ontginning

De gewonnen klei diende als grondstof voor de Antwerpse Machiensteenbakkerij (AMT), die in 1929 werd opgericht.

De Provincie Oost-Vlaanderen kocht het gebied in 1993 aan

Na de luswandeling, komen we terug in Tielrode.

In de nabijheid van de Sint-Pieterskerk, houden we in de Sporthal onze middagpauze.

Opgewarmd zetten we onze tocht verder...

We passeren de mooie Sint-Jozefkapel (Rococostijl)

De vroeger afgesneden 4km lange bocht van de Durme, groeide uit tot een paradijs voor vissers, wandelaars, fietsers, en natuurliefhebbers

We komen aan het Veer,

en wandelen voorbij het imposante beeld 'Den Toeter'

Het beeld is een eerbetoon aan Veerman Cyriel Van Bogaert (1905-1977), alias den Toeter.

Het beeld is gemaakt door Valeer Peersman, en werd onthuld in 2000.

Een andere blikvanger aan de aanlegsteiger van de veerdienst, is het beeld 'Kijkend naar de Stilte' van Albert De Smedt.

Er werd proefondervindelijk vastgesteld, dat de kikker, na het krijgen van een kus van een passerende mooie dame, niet verandert in een prins...

De veervrouw (stond liever niet op de foto) neemt een eerste lading wandelaars mee

De aanlegsteiger dateert van 1998.

De veerdienst zet fietsers en wandelaars - gratis - over de Durme af in het Domein Bunt (Hamme)

Met dank aan Tadorna (alias Eric Van Britsom) voor dit heel mooie gedicht voor de wachtenden bij het veer :

OEVERLOOS

Er blijft altijd die andere kant,

Loop je naar links, loop je naar rechts

Het water houdt je tegen

Bewaakt beloften van een beter land

Daar aan de overkant.

Je wil erheen : een bootje of een brug,

Ga vliegen of ga zwemmen

Misschien te voet,

Als 't water weg is of bevroren.

Een veerman kent geheimen

Ook mensen, heen en weer

Gaat klokvast ginder kijken

Maakt toch meteen

Weer rechtsomkeer

De stroom aait alle oevers

Glijdt moeiteloos voorbij, van zou

Naar zoet, mooi in het midden

Op weg naar eeuwigheid

http : //tadorna.blogspot.com/

Nog even de veervrouw nawuiven

We zetten onze wandeling verder,

en kruisen een groep fietsers

We komen aan de samenvloeiing van de Durme en de Schelde

Het monumentale beeld van Filip de Pillecyn overheerst de oever.

Schrijver Filip De Pillecyn werd geboren op 25/03/1891.

Het beeldhouwwerk is van Albert Roels, en werd onthuld in 1966.

Aan de ene zijde zien we de Veerman en de Jonkvrouw ; aan de andere zijde is pestlijder Rochus (naar het gelijknamige boek) te zien, samen met de hond die zijn wonden likt.

We nemen de 'Den Bunt' wandelroute (7,5km).

Den Bunt is een natuurgebied met een merkwaardige flora, ontstaan uit enerzijds de talrijke overstromingen van de Durme, en anderzijds de ontgonnen turfputten.

De wandelroute loopt van het monument van Filip de Pillecyn, tot de Mirabrug.

We worden uitbundig toegejuichd door onze 'medewandelaars'.

De plantengroei is toch wel apart ; een medewandelaar noemde deze 'fluwelen' plant 'ezelsoor'.

Na deze trappen, komen we terug aan de Schelde

Meeuwen vinden hier een rustplaats...

... en hongerigen kunnen kiezen uit talrijke restaurants

De Scheldevallei Moerzeke-Kastel (Driegoten) :

een Inpolderingsgebied dat ruim 900 jaar geleden begon onder impuls van de Sint-Bernardusabdij van Hemiksem.

De eerste dijken beschermden de landbouwgrond tegen het steeds verder landinwaarts doordringende getij.

Later won men nieuwe landbouwgrond op de Schelde

Jammer, zijn een dag te vroeg...

We komen in Moerzeke (deelgemeente van Hamme)...

... en wandelen er langs de Kon. Albertdijk

We komen in een drassig gebied, maar dit is maar het voorspel...

Hier zijn de nodige voorzieningen voor de wandelaars !

We maakten een kleine lus, en komen terug aan de restaurants van daarnet (o.a. de mooie naam 'De Plezanten Hof')

We laten het Veer Driegoten-Weert 'rechts' liggen...

En stappen verder, zoals wandelaars nu eenmaal doen...

We lopen opnieuw langs de 'Den Bunt-wandelroute'

In de verte zien we de geklasseerde schoorsteen van de laatste steenbakkerij...

... en de kerk van Tielrode

De zon schittert in het water

maar de weerkaatsing in het water op de weg, bevalt ons iets minder...

Eerst even zien of er bij de buren soms een leiding is gesprongen ?

... dan aan de achter-liggers nog even richtlijnen geven over de beste plaats om door het water te gaan.

Zonder veel morren er maar door... en sommigen trachten niet te denken aan hun natte voeten...

Maar even verder komen we terug op wat drogere grond.

Ondanks de verdere bewegwijzering, zijn we toch aan het einde van onze wandeldag gekomen !

Wie zich geroepen voelt om in dit gebied nog eens te komen wandelen : mogelijkheden genoeg !

In naam van de vele wandelaars : merci aan Grote Routepaden Oost-Vlaanderen, en in het bijzonder aan onze gids Jan voor deze prachtige wandeldag. We hebben opnieuw een mooi stukje Vlaanderenland leren kennen !

Eén van de wandelaars had zich onderweg bij een val bezeerd. We waren toen ergens onderweg in de velden, en een heel eind van de 'bewoonde wereld'. William heeft onze onfortuinlijke collega-wandelaar de rest van de tocht vergezeld.

Hopelijk zijn zij veilig en wel thuisgeraakt !