Op de mooie herfstdag van 2 november 2022 heb ik deze prachtige route bewandeld.
De gpx van de wandelroute heb ik gedownload van RouteYou ; herkomst : 'defenderbrothers'
Start van de wandeling (= parkeerplaats auto) : Stationsplein, 1700 Sint-Martens-Bodegem (deelgemeente van Dilbeek)
Het station van Sint-Martens-Bodegem ligt langs de spoorlijn 50.
Het station werd in 1864 geopend onder de Franstalige naam 'Bodeghem-Saint-Martin'. In 1916 werd de naam veranderd naar het Nederlandstalige 'Sint-Maartens-Bodeghem' ; in 1936 werd de schrijfwijze aangepast naar de huidige.
Het stationsgebouw werd in 1994 gesloten. Sinds 2012 behoort dit station tot 'bouwkun-dig erfgoed'. Het station werd verkocht, en is bewoond als woning.
Bron : Wikipedia
Net voorbij de start van de wandeling, aan de Molenstraat 113, kom ik aan een watermolen.
De watermolen is gelegen langs de Molenbeek, op het laagste punt van Sint-Martens-Bodegem. De Molenbeek ontspringt in Groot-Bijgaarden, en vormt de grens met Sint-Ulriks-Kapelle.
Het buitenste waterrad van de watermolen is verdwenen, maar binnen in de molen zou de molenmechaniek nog volledig aanwezig zijn.
Ik wandel verder langs de rand van Sint-Ulriks-Kapelle
Na een mooie kouterwandeling kom ik plots aan een vrij groot kerkhof :
Het kerkhof van de Broeders der Christelijke Scholen.
Wivinakapel : één van de weinige overblijfselen van de Sint-Wivina-abdij : de religieuze gemeenschap werd in 1796 verdreven door het Franse regime.
Bron : wikipedia
Via een lange dreef, de Sint-Wivinadreef, kom ik aan de Abdij van Groot-Bijgaarden, welke gelinkt is aan de heilige Wivina :
In de 12e eeuw trok de heilige Wivina zich terug bij een bron in het bos ten westen van Brussel, samen met haar vriendin Emwara.
Andere vrouwen voegden zich bij hen, en zij vormden een gemeenschap onder de regel van de heilige Benedictus. Zo ontstond een priorij die, door Godfried I van Brabant, onder de bescherming van de Abdij van Affligem werd geplaatst.
In 1578, tijdens de Nederlandse Opstand, vluchtten de vrouwen naar Dendermonde, en later naar Brussel. Zij keerden pas in 1598 terug, om aan een volledige heropbouw te beginnen. Het grootste deel van de gebouwen werd vernieuwd in de 18e eeuw.
In 1802 werden veel gebouwen afgebroken, met uitzondering van het poortgebouw, het priesterhuis, de infirmerie en de boerderij.
Sinds 1996 is de abdij erkend als monument, en de ommuring als dorpsgezicht.
Bron : Dromos
De wandeling gaat verder langs het prachtige 'Wivinapark' :
Het parkdomein beschikt over meer dan 10 ha abdijtuin, met zitbanken, bloemenvelden, moestuintjes, een beeldenpark, een vijver, en neerhofdieren.
Bron : www.visit-dilbeek.be
De wandeling gaat deels verder langs de Wolfsputtenwandeling :
De Wolfsputten : een natuurparel van 90 hectare in de Groene Rand van Brussel. In 2018 startte Natuur en Bos met een stevige facelift van dit Dilbeekse natuurgebied. Natuurbescherming- en beleving gaan daarbij hand in hand. 'Wolfsputten' staat bekend als een reliëfrijk gebied met prachtige voorjaarsflora waarin droge en moerassige stukken elkaar afwisselen.
Bron : www.natuurenbos.be/wolfsputten
Echte Koekoeksbloem
Goudvliesbundelzwam
Chocobos
Ik kom opnieuw mensen tegen, dus nader ik wellicht opnieuw de 'bewoonde wereld' ?
Vanuit het natuurgebied kom ik inderdaad plots in het centrum van Dilbeek terecht, met het Cultureel Centrum,
en via het panoramapad,
met alweer een leuk stukje bos,
kom ik aan het Kasteel de Viron, het gemeentehuis van de gemeente Dilbeek :
Het gebouw in neotudorstijl werd in 1862 ontworpen door de architect Jean-Pierre Cluysenaar. Dit in opdracht van de familie de Viron, die zich in 1775 in Dilbeek vestigde.
Sinds 1990 werd het kasteel de Viron beschermd als monument, samen me de ijskelder in het Sint-Alenapark.
In 1923 vestigde de gemeente haar gemeentehuis in het kasteel.
Bron : Wikipedia
In Itterbeek, deelgemeente van Dilbeek, kom ik op de 'Breugelwandeling' en het 'Breugelpad' (7 km)
De Korenoogst van Breugel (The Metropolitan Museum of Art, New York) :
Het zomert volop. Achter het golvende landschap is de zee te zien. Links, boven de volgeladen kas, staat een toren die mogelijks verwijst naar de Sint-Alenatoren
Boerenbruiloft (1568) ; Kunsthistorischer Museum, Wien :
Een vrouw zit in het midden met een kroon op en boven haar hoofd. Mogelijks is zij de bruid ? Aan de wand hangen gekruiste korenschoven, teken van vruchtbaarheid.
Geschubde inktzwam - Coprinus cornatus
De hooioogst (1520 ?) ; verzameling Roudnice Ldokowicz (CZE) :
Een zuiderse achtergrond, maar vooraan de ritmische glooiingen van het malse Pajottenland. De kerk tussen hooiveld en rotsmassief lijkt op de toenmalige kerk van Dilbeek.
Jagers in de sneeuw (1565) ; Kunsthistorisch Museum, Wien
Een verblindend panoramisch visioen. Voor velen het mooiste winterlandschap ooit geschilderd. Elk detail in dit werk is een schilderij op zich.
Ondertussen ben ik Sint-Anna-Pede binnen gewandeld, en gaat de Breugelwandeling nog verder door...
Vlaamse Spreekwoorden (1559) ; Berlin, Staatliche Museen Gemaldegalerie
Breugel schilderde niet alleen wat hij zag, maar ook wat hij dacht. In dit werk beeldt hij in één geheel ongeveer 120 spreekwoorden uit.
De wandelmogelijkheid in Dilbeek zijn groot, hier is werk aan besteed !
De vierbekenwandeling, ook een initiatief van de gemeente Dilbeek, is zo'n 10 km lang ; de ingekorte versie is 4,6 km.
Met deze laatste landschapsfoto rond ik mijn fotoverhaal af.
Ik was aangenaam verrast van wat Dilbeek aan natuur en cultuur te bieden heeft !
Mijn dank aan de 'Defenderbrothers' om deze wandeling op RouteYou te plaatsen, maar zeker een dikke proficiat aan de gemeente Dilbeek voor de inspanningen die worden geleverd om de natuur te verzorgen, én dicht bij de mensen te brengen !
