Onze vakantie ziet er als volgt uit :
We landen in Malaga, waar 2 huurauto's worden afgehaald.
Vandaar vertrekken we naar Ronda, waar we ons 1e hotel hebben.
In de directe omgeving van
Ronda, bezoeken we het dorp Setenil de las Bodegas.In Ronda hebben we een rondleiding van de stad, en maken we o.m. een wandeling in de kloof.
Vanuit Ronda gaat de reis verder naar het oude stadje Antequera.
We wandelen door het natuurreservaat El Torcal, met zijn indrukwekkende en grillige steenformaties.
In Caminito el Rey, volgen we een legendarisch pad dat tegen de bergwanden van El Chorro aankleeft.
In Tabernas, aan de rand van de Sierra Nevada, wandelen we door de enige (steen)woestijn van Europa, en bezoeken er de filmstudio van Fort Bravo.
Onze eindstop hebben we in Almeria, waar we onze terugvlucht hebben.
Wees verwittigd : voor wie Spanje alleen nog maar in de zon heeft gezien, krijgt hier wel een heel apart reisverhaal te zien !
Jawel, wie er op voorzien was, kon hem gebruiken : de paraplu !
We starten in Setenil de las Bodegas
Setenil de las Bodegas ligt op een boogscheut van Ronda.
Ondanks het feit dat niet alle huizen zijn wit geverfd, behoort het dorp toch tot de witte dorpen van Andalusië.
De restaurants in het dorp staan bekend om hun uitstekende varkensvlees. Met name chorizo is hier een delicatesse. Een andere specialiteit, is in olie gebakken broodkruim met ham, chorizo, ui, en behoorlijk wat knoflook.
Het letterlijke hoogtepunt van het dorp is de Torre del Homenaje.
Deze toren is één van de weinige overblijfselen van het fort van Setenil.
Het is een vierkante verdedigingstoren. Na een lange belegering viel de plaats in 1484, toen de christelijke troepen er in slaagden de moslims uit het fort te verdrijven.
Het dal is uitgeslepen door de Gualporcun.
De huizen maken gebruik van de uitgeslepen rots, die de achterkant van het huis vormt.
Het zijn deels grotwoningen.
Bron : Wikipedia
Op 18 maart starten we de dag met een wandeling in de omgeving van Ronda.
We trotseren regen en modder...
We nemen even tijd voor een groepsfoto ;
zoals je merkt, ondanks het slechte weer houden we de moed er in !
Hotel Catalonia Reina Victoria
In kamer 208 is, te ere van de Oostenrijkse dichter Rainer Maria Rilke (1875-1926) een klein museum ingericht.
In de tuin staat een bronzen beeld van deze dichter, die de winter van 1912-1913 in Ronda heeft doorgebracht.
Het hotel is mooi gelegen aan de kloof van Ronda
Na een opfrissing/opdroging staan we klaar voor een kennismaking met de stad Ronda
Sorry, hoog tijd om onze fantastische gids Ludwig voor te stellen
Ronda ligt onaantastbaar op een hoge bergrug
Tussen de oude stad en het nieuwere gedeelte, ligt de 160m diepe kloof van de Rio Gualdalevin, El Tajo, waarover in de 18e eeuw een indrukwekkende brug is aangelegd.
zicht op de gevangenis...
Stadskaart op mozaïek
Wandeling langs de ommuring van het Moorse Alcazaba, met de beroemde baden (13e eeuw)
De Cuenca-tuinen liggen aan de boorden van de Tajo, en zijn verspreid in verschillende terrassen.
Het uitzicht van de tuinen geeft ons een uniek perspectief op de stad.
De tuinen zijn opgedragen aan zusterstad Cuenca.
De oude brug, Puento Viejo
Leuk beeldhouwwerk ergens in de stad...
zigeuner-omaatje met gitaar ... het beeld alleen is al rustgevend, niet ?
Semana Santa wordt in vele plaatsen in Spanje gevierd.
De viering vindt plaats in de week voor Pasen :
processies gaan uit, waarin broederschappen van hun kerk naar de Kathedraal lopen, gekleed in een pak wat erg doe denken aan de 'KukluxKlan'
(maar er verder niets mee te maken heeft).
Op de ochtend van 19 maart krijgen we eindelijk de zon te zien !
Eerst zien we de zon in de kloof...
maar even later ligt ook het plein aan de arena in het zonnetje !
Het is de oudste stierengevecht-arena van Spanje, en dateert van 1785.
De traditie van het stierengevecht is hier onlosmakelijk verbonden aan de torero-dynastie van de Romeros.
We dalen af in de kloof, en aanschouwen de Puento Nuevo van onderuit
we starten onze wandeling in de kloof
waar we een hacienda met wijnranken passeren
Het is een aangename wandeling - en leuk om in het droge te kunnen stappen !
We laten het gebergte achter ons, en komen via deze madonna opnieuw Ronda binnen
Tegen de middag zijn we aangekomen in Antequera.
De Romeinen noemden deze stad Anticaria, of 'de oude', waar de huidige naam van afgeleid is.
Later werd het een Moors grensfort ter verdediging van Granada.
Op de heuvel ligt het Castillo Arabe, een Moors kasteel dat in de 13e eeuw op de plaats van een Romeins fort is gebouwd.
De renaissancekerk Santa Maria, waar concerten en tentoonstellingen worden georganiseerd
De klokken zijn heel sterk aanwezig in het stadsgeluid (niet alleen de 'zichtbaarheid', ze laten zich ook constant 'horen')
Aan de overzijde van de rivier de Gualdalhorce, ligt de Pena de los Enamorados (Rots der Geliefden), genoemd naar de legende van een jonge christen en zijn Moorse geliefde, die samen van de rots sprongen terwijl zij achtervolgd werden door Moorse soldaten.
Casa Rural, de B§B waar we verbleven (stukje buiten Antequira)
Klaar voor een wandeling door het Nationaal Park 'Torcal de Antequera'
El Torcal de Antequera is een unieke site, uitgeroepen tot Werelderfgoed van de Unesco. Het Park ligt tussen de steden Antequera en Villaneuva de la Concepcion.
Het ligt 1.200m boven de zeespiegel, en is een half bergterrein.
We starten bij droog weer, maar er zit een ijzige wind.
Het natuurgebied Torcal de Antequera heeft één van de meest indrukwekkende karstlandschappen in Europa.
Het dankt zijn naam aan de zinkgaten, een interessante geomorfologische formatie in de vorm van ronde of ovale depressies.
In de Torcal domineert kalksteen het landschap, met rotsen die ouder zijn dan 150 miljoen jaren.
De langzame maar continue werking van regen, ijs en wind, hebben een uniek landschap gevormd.
De vormen van de rotsen spreken tot de verbeelding van de bezoekers...
Peperbus ?
El Burladero (zoals een arena)
We spotten er ook een soort van berggeit.
Imposante formaties, waar je je als mens heel nietig bij voelt
Iemand zin in een pannenkoek ?
El camello (de kameel)
Bron : www.torcaldeantequera.com
Na onze wandeling, rijden we terug richting Antequera,
en brengen een bezoek aan een de Antequera Docmens Site
Deze site is het belangrijkste megalithische ensemble in Europa.
Onze daguitstap naar Caminito del Rey : blijft uiteindelijk als het meest spectaculaire deel van de reis in het geheugen 'hangen'.
Men wou hydraulische centrales bouwen, zowel bij de waterval van Choro als bij die van Gaitanejo. Voor de opbouw van de centrales, dacht men aan een wandelpad tussen beide locaties - om zodoende het materiaal makkelijker en sneller te transporteren.
Maar dat pad moest wel tegen de rotswand aangelegd worden.
(sorry, klein intermezzo, deze mooie witte boxer was een blikvanger)
Er moest tevens een oplossing gevonden worden om een kloof boven de El Chorro rivier te overbruggen.
Een gedurfd experiment dus !
In 1901 werden de werken opgestart.
Vier jaar later volgde de officiële opening.
De dam van Conde del Guadalhorce die bij Ardeles ligt, werd geopend in het bijzijn van koning Alfons XIII in 1921. Toen gebruikte de koning ook het pad. Sindsdien kreeg het de naam Caminito del Rey, het Koningspad.
Gedurende de 20e eeuw keek men niet zo om naar het pad, waardoor vele delen zo goed als onbruikbaar werden (geen leuningen, ontbrekende stukken waardoor je al heksentoeren moest uithalen - balancerend over ragfijne balken).
In 1992 besloot men het pad af te sluiten ; toch bleef de Caminito del Rey populair...
Ongelukken begin van deze eeuw, deed de regionale overheid van Andalousië besluiten om aan de slechte staat van het pad iets te doen.
In 2014 werden de restauratiewerken gestart.
In maart 2015 wordt het pad heropend,...
..., nu in volledig veilige toestand, met een houten pad,
Iedere wandelaar wordt verplicht een valhelm op te zetten,
leuningen, trappen, verankeringen zijn voorzien
Restant van een oud gedeelte (wordt NIET meer gebruikt)
Volkomen veilig, maar spectaculair om te zien hoe je aan de wand 'hangt'
Bij de herstelwerken werden helikopters en alpinisten ingeschakeld.
Bron : Andalousië - euroreizen.be
Aankomst aan het hotel van waaruit we de Desierto de Tabernas gaan bewandelen, de enige officiële woestijn van Europa.
We staan aan de arena van Tabernas, waar gids Ludwig ons nog wat info meegeeft.
Zicht op de ruïne van een 14e eeuws Moors kasteel.
Het steppe-achtige gebied ligt aan alle kanten ingeklemd door bergen.
De jaarlijkse neerslag ligt in sommige kleine gebieden onder 200 mm per jaar.
Nog even tijd maken voor een groepsfoto
De Tabernas woestijn ligt tussen de Sierra de los Filabres in het noorden en de Sierra de Alhamilla naar het zuid-zuidoosten.
Even stilstaan (letterlijk) bij het belang van degelijk schoeisel bij een wandelvakantie, hier is de zool helemaal losgekomen...
Alsmede het belang van een goed gids - die van alle markten thuis is...
Nog even wat flora in beeld brengen
Alsook de fauna...
De trappen leiden naar het einde van onze wandeltocht,
Met nog een laatste blik naar deze ruwe natuur
Tabernas is bekend doordat de omgeving het toneel was van de zogenaamde spagettiwesterns van Sergio Leone,
zoals The Good, the Bad and the Ugli en For A few Dollars More.
Er is hier een Mini-Hollywood ingericht, compleet met saloons en banken.
and the show must go on...
Ik ben aan het einde van mijn fotoverhaal gekomen, dank aan de leuke wandelgroep, en dank aan gids Ludwig, die ons nog vergastte met een quizavond, met als beloning een uniek schilderijtje voor elke deelnemer !
Het schilderijtje heeft ondertussen bij ons thuis een mooi plaatsje gekregen !
