Treinstapper Schoonaarde > Dendermonde - Uit wandelgids 'Treinstapper 1'
'Deze wandeling voert je langs de GR 128 door de rustgevende natuurgebieden van de oude Scheldemeander. De zeer goed bewandelbare paden lopen langsheen een nat en venig gebied waardoor vele vogels dit uitgestrekte terrein kiezen als broedgebied. Samen met hen kun je genieten van de vele waterplekken die hun ontstaan kenden uit de turfontginning. Uitgestrekte vlaktes wisselen zich af met de talloze waterplekken en stukjes bosgebied. Bij het oversteken van de Schelde staat de veerman elk half uur paraat om wandelaars en fietsers naar de overkant van de oever te varen. Even later, bij het oversteken van de Dender, leidt het pad je naar de plek waar GR 128 en GR 5A elkaar ontmoeten, om zo samen het Denderland binnen te treden.'
Bron : groteroutepaden.be
Op de zonnige herfstdag van 3 november 2021, spoorde ik naar Dendermonde, om er de Treinstapper Dendermonde-Schoonaarde te bewandelen.
Komende vanuit Denderleeuw, leek het me interessanter om de tocht dus in omgekeerde richting te bewandelen : vanuit Dendermonde naar Schoonaarde.
Het was een wandeling van een kleine 25km door een vrij vlak, maar prachtig natuurgebied.
Het station van Schoonaarde ligt op spoorlijn 53 (Schellebelle-Leuven). Het is nu een stopplaats geworden.
Schoonaarde (deelgemeente van Dendermonde) beschikt over een stationsgebouw dat dateert uit de tijd dat de standaardisatie ingezet werd : Groep Gent en Doornik bouwden identieke stations. Naast Schoonaarde kan dit gebouw nog teruggevonden worden in Leupegem en Frasnes-lez-Buissenal.
Op 1 juli 2004 werd het stationsgebouw gesloten. Sinds 2014 staat op het perron een biljetautomaat.
Bron : Wikipedia
Een korte treinrit voerde me van Schoonaarde over Oudegem naar Dendermonde.
In 1940 brandde het houten station van Dendermonde volledig af. Onmiddellijk liet de Duitse bezetter een nieuw station bouwen, dat werd opgetrokken in gele baksteen. De kubusvormige ontvangsthal in het midden wordt geflankeerd door een rechthoekige klokkentoren.
Bron : Wikipedia
Het stationsplein lag er heel verlaten bij...
Aan het einde van de Stationsstraat kom ik aan het standbeeld van Ros Beiaard en de 4 Heemskinderen.
Het bronzen beeld is van de hand van Jan Desmarets, en dateert van 1995. Het beeld van anderhalve ton, wordt gedragen door een sokkel van Balegemse zandsteen.
Aan de Brusselsestraat : Het Heldenplein met de Parochiekerk Sint-Gillis-Binnen en het Monument voor de Oorlogsslachtoffers
Via de Vlasmarkt kom ik aan de Oude Dender, met zicht op de Rechtbank van 1e Aanleg
Over de brug sla ik linksaf, en zie het 1e kenteken van de GR :
ik kom op de GR 5A - Wandelroute van Vlaanderen
Even verder ga ik links terug over de Oude Dender.
Het grote gebouw aan de Sint Jorisgilde is het gebouw van FOD Financiën.
Ik wandel langs de vijver van de Middelgrachtweg ; eendjes hebben het hier reuze naar hun zin.
Ik heb stilaan 'de bewoonde wereld' verlaten,
... en kom via de Bellebroekwegel in het natuurlandschap van de Beneden-Dender,
langs sompige weilanden,
en oude Dendermeanders,
Ik heb ondertussen de GR 5A verlaten, en wandel langs de GR 128-Vlaanderenroute.
Gedurende het grootste gedeelte van de verdere wandeling, blijft ook het icoon van de Martinusroute aanwezig :
De Martinusroute, die door de Raad van Europa erkend is als culturele route, is nog in volle ontwikkeling. Naar analogie met de pelgrimsroute naar Compostella volgt het traject de GR-paden, met hier en daar een afwijking om kerken, kapellen, monumenten maar ook folklore, gewijd of gelinkt aan Sint-Martinus, aan elkaar te rijgen. Het volledige traject is ongeveer 1 100 km lang en loopt van Utrecht-Nederland naar Tours-Frankrijk.
De route wordt bewegwijzerd met Martinusstickers.
De route wordt bewegwijzerd met Martinusstickers.
Bron : MartinusrouteVlaanderen
Ik wandel langs de spoorwegbrug over de Dender, en ben ondertussen in Oudegem (deelgemeente van Dendermonde) aan de wat beruchte fabriek VPK Papier.
In Appels-Dendermonde kom ik, naast de GR en de Martinusroute, ook op het Wandelknooppuntennetwerk van Scheldeland.
Langs de Oude Schelde in Appels ben ik wel al gefietst, maar het is leuk om dit stukje natuurgebied ook te voet eens te verkennen.
Helaas, tengevolge wateroverlast op het pad, heb ik een kleine omweg langs de straat moeten maken ;
Na de omleiding nog even teruggekeerd tot aan het 'trekveer'. Lijkt me iets uniek te zijn, maar heb het dus zelf niet gebruikt.
Rond de middag kom ik aan het Veer in Appels ; juist op tijd om dit vrachtschip even (op foto) vast te leggen.
Ik vind het nemen van een overzet altijd een fijn-toeristisch-gevoel. Voor het eerst was ik op een veerboot de enige passagier.
De veerman werd er net gevraagd om een overzet vast te leggen voor Sint-Maarten voor de komende week...
Aan de overkant van de Schelde is het genieten van een wijds landschap,... en een overvloed aan wegwijzers...
Het Veerhuis was jammer genoeg gesloten - een koffiepauze zat er voorlopig niet in !
De naam Waterhoek doet wellicht een belletje rinkelen. Hier werd gedraaid voor de film die Willeke Van Ammelrooy wereldberoemd zou maken tot in het kleinste Vlaamse dorp : 'De teleurgang van de Waterhoek', naar het werk van Stijn Streuvels.
Bron : Toerisme Vlaanderen
Kruis van de Weepse
Donkmeer
Tienduizend jaar geleden vloeide de Schelde nog rond de zandduinen van Bareldonk, maar doorheen de tijd verlegde de rivier verschillende keren haar loop door te meanderen. Wanneer dergelijke meander onder het geweld van stromend water werd afgesneden, bleef een hoefijzermeer achter. Daarin kon de plantengroei zijn gang gaan en het ondiepe water werd met halfrot materiaal opgevuld. Aan het einde van de zeventiende eeuw begon men in dergelijk hoefijzermeer in Berlare veen te delven. De grootschalige vervening ging daar door tot ver in de negentiende eeuw.
Bron : Recollecting Landscapes
Het huidige landschap van het Donkmeer werd voornamelijk in de 18e en 19e eeuw gevormd door turfvorming. Eeuwen lang had de natuur gezorgd voor turfvorming in de bodem van dit vroegere overstromingsgebied van de Schelde.
Toen de turfwinning stopte, liepen de gevormde putten geleidelijk vol water, en ontstonden het Berlaars en Overmeers Broek.
Het Berlaars Broek werd een eerste maal in 1862 en nogmaals na de Eerste Wereldoorlog leeggepompt om bebossing met wijmen voor de mandevlechterij toe te laten.
Het Overmeers Broek daarentegen werd nooit leeggepompt en groeide uit tot het hedendaags Donkmeer, een toeristische attractie voor waterliefhebbers, maar evenzeer voor fietsers, wandelaars en liefhebbers van lekker eten. Het huidige Donkmeer ligt grotendeels op het grondgebied van de deelgemeente Uitbergen.
Bron: Lannoo
In 'De Nieuwe Wandeling' (gelukkig zijn we hier in Berlare en niet in de gevangenis van Gent !), aan Camping Gamma, Strijdamstraat, Berlare, kon ik eindelijk genieten van een lekkere koffie en dito gebak ! Mijn eerste en enige echte stop van de dag !
De Dagpauwoog geniet van het zonnetje
Natuureducatief Bezoekerscentrum Donkmeer :
Dit is een onthaal- en tentoonstellingsruimte ingericht langs de boorden van het Donkmeer in de Festivalhal met tribune. Van hieruit vertrekt het natuurleerpad langs de mooiste hoekjes van het Donkmeer en omgeving.
Donkmeer
Tienduizend jaar geleden vloeide de Schelde nog rond de zandduinen van Bareldonk, maar doorheen de tijd verlegde de rivier verschillende keren haar loop door te meanderen. Wanneer dergelijke meander onder het geweld van stromend water werd afgesneden, bleef een hoefijzermeer achter. Daarin kon de plantengroei zijn gang gaan en het ondiepe water werd met halfrot materiaal opgevuld. Aan het einde van de zeventiende eeuw begon men in dergelijk hoefijzermeer in Berlare veen te delven. De grootschalige vervening ging daar door tot ver in de negentiende eeuw.
Bron : Recollecting Landscapes
Bareldonkkapel
Ook genaamd kapel van Onze-Lieve-Vrouw van 7 Weeën. Beschermd bij KB van 25.07.1942. Schuin ingeplant bovenop de zuidwestelijke flank van de zandheuvel gekend als de Kapelleberg. Voor de kapel ligt een weide met oplopende gekasseide toegangsweg en een recht pad afgeboord door jonge bomen dat vanaf de kapel leidt naar de woning van de proost van de Bareldonkkapel, gelegen aan de overzijde van de Donklaan (Uitbergen, Donklaan nr. 121). Ten noordoosten, naast de kapel ligt de bijhorende ommegang en Calvarieberg opgericht in 1935 in het beboste deel van de heuvel
De dam aan 't Brugsken is één van de toegangswegen naar de Eendekooi.
Het Donkmeer ontstond door turfwinning. Tussen de verschillende turfpercelen liepen 'dammetjes', enerzijds als afscheiding, en anderzijds om ze te kunnen bereiken. Een soort van beschermde toegang dus.
Reigers zijn aan het Donkmeer talrijk aanwezig,
... alhoewel ik ook een witte reiger te zien kreeg, kon ik enkel de blauwe reiger fotograferen
Met de oprichting van 'Rivierenpark Scheldevallei' wil deze vallei haar rijkdom delen met iedere natuur- en cultuurliefhebber.
De Sint-Jobkapel, aan de Sint-Jobstraat in Berlare
In de natuur zijn niet alleen mooie paddestoelen te vinden,
maar ook sommige toeristen kunnen het niet laten om een 'pakje' achter te laten in moeder natuur...
De Paardeweide is een overstromingsgebied van de Schelde ter hoogte van Schoonaarde maar op het grondgebied van Wichelen en Berlare. De oppervlakte van dit natuurreservaat bedraagt 84 ha (de overloopdijk heeft een lengte van 2,8 km en de hoogte van de overloopdijk bedraagt 6,40m TAW). Je kan er volledig omheen fietsen of wandelen en dan kom je aan zo'n 7km. Onderweg kom je naast het natuurschoon ook nog een appelkweker, een boerderij met hoeve ijs en een mooi gerestaureerd pakhuisje aan een oude sluis tegen.
Auteur: Pascal Coyles
Uit eigen ervaring : Het Palinghuis in Schoonaarde, gelegen aan de Scheldedijk, is een aanrader !
Geliefde stopplaats voor wandelaars en fietsers : 't Oud Brughuys, Brugstraat 55, Berlare
Onze-Lieve-Vrouw-van-Zeven-Weeënkerk van Schoonaarde ; foto genomen op de brug over de Schelde, en hiermee ben ik aan het einde van mijn fotoverhaal gekomen...
Beste lezer, bedankt om - via de foto's - even mee op pad te gaan, en voor wie graag zelf wandelt, de wandeling is absoluut een aanrader !
