Voor deze winterse wandeling start ik aan de kerk van Vollezele.
Ik volg de knooppunten  : 
631 - 627 - 628 - 623 - 624 - 60 - 59 - 621 - 613 - 612 - 611 - 610 - 609 - 629 - 630 - 631
Ik plaatste de gpx vanuit Basecamp op mijn GPS (kan perfect ook via de app van de wandelknooppunten op de smartphone gezet) ; goed voor een wandeling van 11,3 km
De Parochiekerk Sint-Paulus is sinds 1973 een beschermd monument
Landelijke kapel op de hoek van de Repelkouter met de Repingestraat
Langs de Elzeveldstraat komt ik in dit winters landschap
Aan de Errebeekstraat sla ik de kouterwegel in (fantastische benamingen, niet ?)
De schaapjes liggen er vreedzaam te genieten van het prachtige uitzicht
Na dit hoger gelegen gedeelte,
krijg ik volop zicht op het 'Stiltegebied' dat ik straks ga bewandelen
Ik kijk nog even achterom, waar de Sint-Pauluskerk in zijn winters jasje ligt te blinken.
De huidige kerk werd gebouwd in 1776-1777 in opdracht van mevrouw de Bousies, laatste abdis van de abdij van Vorst. 
Sint-Antonius Abt wordt te Vollezele reeds eeuwen vereerd als patroonheilige tegen ziekten van het vee. In een landelijke gemeente is dat niet zo verwonderlijk. De verering van de heilige tegen het ‘Sint-Antoniusvuur’ dateert reeds uit de middeleeuwen en vond een hernieuwde belangstelling bij het begin van de 17de eeuw. 
Paus Pius VII reorganiseerde in 1801-1802 de bisdommen. Vollezele kwam dan onder het bisdom Mechelen. De naam wijzigde op dat ogenblik van ‘De bekering van Sint-Paulus’ naar ‘Sint-Paulus’. Vollezele behoorde tot de dekenij Halle maar ging in 1873 over naar de nieuw opgerichte dekenij Herne.
Aan Wandelknooppunt 623 kom ik 'officieel' op het (wat verwaterde bord) Stiltepad
Ik ben op het 'Stiltepad Oost', een wandelroute van 6 km. Centraal gegeven is nabijgelegen Kongoberg.
Het gebied geeft een diversiteit van mooie vergezichten over het Pajottenland.
Dus doe zoals ik,...
en geniet even mee,...
van de stilte,
in dit prachtige landschap
Oproep :
Ik ben hier op weg van Vollezele naar Tollembeek, en heb deze kerk vanuit de kouter gefotografeerd,... helaas, ik vind niet terug welke kerk dit wel mag zijn ; een bezoeker van mijn site die me wat wijzer kan maken, wordt al bij voorbaat bedankt !
Een stiltegebied is een milieubeschermingsgebied waarin de geluiden van flora en fauna overheersen. 
Het woord ‘stilte’ betekent hierbij niet dat er geen geluid in het gebied waarneembaar is, maar staat voor de afwezigheid van storende, voor de omgeving vreemde geluiden. Stiltegebieden zijn van belang voor de rustzoekende recreant en de flora en fauna in de natuur. Activiteiten die de geluidsbelasting negatief beïnvloeden, zijn niet meer mogelijk in het gebied dat als stiltegebied is aangewezen. ​​​​​​​
Gebiedseigen geluiden, zoals die van de landbouw, zijn hiervan uitgesloten. Zowel in de stad als op het platteland stijgt de vraag naar stille plekken en kwaliteitsvolle omgevingen. De laatste jaren groeit het besef dat stilte en rust een heilzame werking hebben op de mens.
Het stiltegebied Dender-Mark was jaren geleden een pilootproject van de Vlaamse overheid. Dit stiltegebied strekte zich uit over Oost-Vlaanderen (Ninove, Geraardsbergen) en Vlaams-Brabant (Galmaarden). 
Op 4 december 2018 heeft het Oost-Vlaamse deel van het stiltegebied Dender-Mark het kwaliteitslabel ‘Stiltegebied met 2 sterren’ ontvangen. Dit kwaliteitslabel geldt voor 10 jaar. 
Bron : www.ninove.be/Stiltegebied-dender-mark
De Sint-Leonarduskapel, jawel in de straat Sint Leonardus (nr 17) in Tollembeek :
Het enkele straatjes tellende gehucht Sint-Leonardus, vormt de meest noordelijke punt van Tollembeek, op de grens met Oost-Vlaanderen. Het ontleent zijn naam aan de Sint-Leonarduskapel, eertijds een druk bezochte bedevaartkapel die in haar huidige vorm van 1761 dateert, maar waarvan wordt vermoed dat de oorsprong teruggaat tot een stichting door de plaatselijke bevolking in de 15de eeuw. Het is een beschermd gebouw sinds 08/06/2009
Bron : inventaris.onroerenderfgoed.be
Prachtige woning met voortuintje, dat ons er nog eens aan herinnert dat we nog in volle Coronatijd zijn... Met een mooie bedanking aan de MENSEN  VAN  DE  ZORG
Arduinen 'kapelleken van den Dries', die dateert van 1716. In 1998 werd de kapel van en veldweg overgeplaatst naar het pleintje op de Nemerkendries.
De kapel werd na deze verplaatsting toegewijd aan de Heilige Barbara, patrones van de mijnwerkers. Dit ter herdenking van de vele mijnwerkers uit de streek.
Over dit oude kapelletje, op de hoek van de Bakkerstraat met de Repingestraat, kan ik enkel vertellen dat ze is toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw.
Voila, terug aan de kerk van Vollezele !
De wandeling zit er op, en het was de moeite waard om in deze mooie natuur, én met het speciale sneeuw-effect, te kunnen genieten van het Stiltegebied !

Mogelijks ook geïnteresseerd in :

Terug naar boven