Op 17 maart 2020 - net voor de Corona-Lockdown - een prachtige luswandeling van een 22 km gemaakt door en rond Ellezelles (Elzele).
Onze wandeling start aan de windmolen 'Moulin du Cat Sauvage' :
Le Moulin du Cat Sauvage, of Kattemolen, is een windmolen uit 1750, gelegen in Ellezelles, Rue Crimont 70A. Het is een staakmolen die op een hoge heuvel staat op de grens van Ellezelles en Ronse, en dus ook op de grens tussen het Vlaamse en Waalse Gewest.
De molen werd gebouwd voor de gravin van Rohan-Soubise. Op het dak prijkt een windwijzer in de vorm van een kat. De molen bleef tot na de 2e Wereldoorlog in gebruik. In 1952 werd hij aangekocht door de Fédération du Tourisme de la Province de Haunait. De molen is momenteel in bezit van de gemeente Elzele, en wordt door vrijwillige molenaars bediend. De molen is een beschermd monument.
We laten de molen achter ons, en steken de N 57 over (Rue de Renaix) ;
we slaan links een bospad in, en komen in 'Le Bois de l'Eglise' ; we worden er verwelkomd door de frele voorjaarsbloeier : de bosanemoontjes
We genieten van de weidse velden,
de wilgenkatjes
De veldweg brengt ons naar 'Camp et Haie', waar we op het nummer 47 de Gïtes Au Coeur de Collines passeerden.
Voor het eerst (maar niet voor het laatst) op onze tocht, komen we langs een 'zijarm' van de Dender, hier de 'Rau du Tordoir'.
Onze tocht is 'bezaaid' met kapelletjes
Aan de kerk Saint-Pierre-aux-liens in het dorp van Ellezelles, zien we afbeeldingen van Heksen. In 1610 zou de plaatselijke heks Quintine in Elzele opgehangen en verbrand zijn.
Om dit te herdenken, wordt er sinds 1972 jaarlijks eind juni een heksensabbat georganiseerd.
Nog even een blik achter ons, naar de Kerk Saint-Pierre-aux-liens d'Ellezelles :
de kerk is een combinatie van gotische en klassieke delen, en is opgetrokken uit bakstenen, witte steen en zandsteen. De toren dateert uit de 15e-16e eeuw. Het hoofdschik en het koor (gotisch) zijn uit de 16e eeuw. Het gebouw werd in 1723 gerestaureerd ; de zijbeuken dateren uit 1781 ; de neogotische ramen zijn van het einde van de 19e eeuw
De kerk staat sinds 1959 op de monumentenlijst.
Achter de kerk zijn we 'Le Sentier de l'Etrange' ingeslagen, een 6 kilometer lang wandelpad, waarlangs beelden en sculpturen, meestal in het heksenthema, staan.
Tijd om mijn wandelcompagnon Gustaaf in beeld te brengen !
Even de adem inhouden bij de kleurenpracht in de natuur, die we te zien krijgen bij het verlaten van het bos...
Geen idee of ook deze oude steen, met aangebrachte versieringen, een speciale betekenis heeft... Het opschrift was nog moeilijk te ontcijferen. Mogelijks heeft iemand een idee ???
Langs deze veldweg komen we stilaan terug in de bewoonde wereld - we zijn op het grondgebied Flobecq (Vloesberg).
Geen idee wie hier het meest geniet van het ritje : het paard, de menner, de kinderen, de mama, de hond ?
Aan wandelknooppunt 18, kruisen we 'l Ancien Chemin de Fer Ligne 87 :
Deze spoorlijn, aangelegd vóór de Eerste Wereldoorlog, diende als verbinding tussen Bassilly in Henegouwen en die van Ronse (Ronse) in Oost-Vlaanderen, via Bois de Lessines, Ollignies, Lessines, Ghoy, Ogy, Flobecq, Ellezelles en tenslotte Ronse.
De spoorlijn werd verwijderd in 1965, en vervangen door bussen.
De spoorlijn werd verwijderd in 1965, en vervangen door bussen.
De natuur heeft zijn plaats weer ingenomen, waardoor er opnieuw ruimte is voor wild en vogels om zich voort te planten.
Dit reetje konden we even later spotten
We stappen verder in de richting van Vloesberg/Flobecq - ook hier blijven de weidse landschappen ons imponeren !
De grote, en historische boerderijen liggen dun verspreid in het landschap. Een kapelletje hoort er steevast bij !
Mogelijks zien we hier in de verte een - voormalige - watermolen liggen. Zou met de hoogteverschillen, en de aanwezigheid van beken, hier zeker historisch op zijn plaats hebben gelegen. (heb geen info gevonden over mogelijke watermolens in de omgeving)
Le Géron, opnieuw een zijtak van de Dender
Ik wordt altijd een beetje nostalgisch bij het zien van de lisdodde... lijkt wel een suikerspin
Jaarlijkse bedevaart naar OLV van Goede Dood in Puvinage-Vloesberg (Pelerinage à Notre-Dame de Bonne Mort au Puvinage) ;
Vlakbij zien we 'Rau d'Ancre', opnieuw een zij-arm van de Dender.
Via de kouter komen we stilaan aan het centrum van Flobecq ;
We passeren hier het Rust- en Verzorgingstehuis 'La Providence Saint-Christophe', Rue des Frères Gabreau 43
Aan 'La Maison du Village' zagen we dit - voor ons - wat grappige beeldje ; de betekenis ervan heb ik niet kunnen achterhalen
l'Eglise Saint-Luc
Het Centrum van Flobecq laten we vrij vlug achter ons (letterlijk...), met nog een blik terug naar de kerk die we juist passeerden.
We bevinden ons opnieuw in een vrij open, groen bebied, met opnieuw de immer aanwezige kapelletjes,...
..., evenals de steeds terugkerende verwijzingen naar de Dender ; hier opnieuw de Rau du Tordoir
Mijmerend even rusten aan een verlaten kapel, midden kouters en weilandschap...
Sorry, ik kan het niet laten... hier hebben we de Dender opnieuw...
We zijn ondertussen terug op het grondgebied Ellezelles, meer bepaald in het gehucht 'Arbre-Saint-Pierre'
Aan de kruising van de straatjes Petit Hameau en Seminille verlaten de weg, en wandelen door een uitloper van 'Bois D'Hubemont'
Dit 'heksenhuisje' wordt wellicht bewoond door de kunstenaar van het Heksendorp ?
We zien tevens de wit-rode lijn van de GR 129.
Als afsluiter nog een kapelletje + opnieuw het weidse uitzicht...
We hebben genoten van onze mooie wandeling - een aanrader voor elke gepassioneerde wandelaar.
