Op 20 januari 2022 rijden we van Graaff-Reinet, doorheen de Grote Karoo en over de bergen van de Kleine Karoo naar Oudtshoorn : een bijzondere plaats, verscholen in de Swartbergen
We verblijven 2 nachten in De Oude Meul, een struisvogelfarm in Oudtshoorn
De plaats Oudtshoorn, aan de voet van de Swartberge, werd in 1847 gesticht om te voorzien in de behoeften van de groeiende boerenbevolking van de Kleine Karoo.
De welvaart kwam vanaf 1870, met de grote vraag naar struisvogelveren, die niet weg te denken waren uit het modebeeld van het eind van de 19e eeuw en begin van de 20e eeuw.
Het droge, hete klimaat van de Karoo bleek zeer geschikt om op grote schaal struisvogels te fokken. De leemachtige bodem leende zich uitstekend voor het kweken van luzerne, het hoofdvoedsel van de struisvogel. En de grond was bezaaid met kiezels, die een onontbeerlijk hulpmiddel zijn bij hun ongewone wijze van verteren.
Bron : Zuid-Afrika, Capitool-Reisgidsen
granaatappel
Op 21 januari maken we een dagwandeling doorheen de prachtige Swartbergen, en genieten van alle mooie uitzichtpunten.
Onze gids Koen zet ons af boven op de Swartbergpass, ...
... met een hoogte van 1.585m het hoogste punt van onze wandeling : 'Die Top'
We zijn helemaal klaar om er een mooie stap-dag van te maken !
Vooral in de eerste kilometers van de wandeling worden we overdonderd door een weelde aan prachtige bloemen !
De Protea is de nationale bloem van Zuid-Afrika.
In 1735 gaf de Zweedse botanicus Karl Linnaeus de bloem haar naam. Vanwege de vele verschijningsvormen van de Protea, verwees hij naar de Griekse God Proteus, die zo vaak van gedaante kon veranderen als hij wilde.
De bloemen van de Protea zijn door gekleurde, vaak behaarde, schutbladeren omsloten. De schutbladeren zitten soms dicht op de bloem, en bij sommige soorten wijken ze en laten ze het witte hart goed zien.
De kleuren variëren van licht tot donker roze, met wit en oranje-geel rondom de bloem.
Met de geschiedenis van haar naamgeving in het achterhoofd, zal het je niet verbazen dat de bloem symbool staat voor diversiteit en verandering.
De bergpas was bedoeld als een directere weg tussen Prince Albert en Oudtshoorn, dan die door het Meiringspoort-ravijn. Maar de pas zou wel steil worden...
Net als de Montagu Pass werd later ook de Swartberg Pass een nationaal monument.
Met de inzet van honderden dwangarbeiders, had men 4j nodig voor het enorme project.
Het tracé voegt zich heel precies naar de verschuivingen en plooien in de steenlagen, en slingert zich in ontelbare bochten naar boven.
(wedden dat hier een 'mannenmop' wordt verteld ?)
's Winters is de weg onbegaanbaar, dan is alles met sneeuw bedekt. Maar zelfs 's zomers kan het boven op de pas heel hard waaien.
Maar je mag dit panorama echt niet missen !
Richting noorden reikt het oog tot ver in de Grote Karoo, naar het zuiden over de Kleine Karoo tot aan de Outeniqua-bergen.
Bron : Zuid-Afrika (Johannesburg - Kaapstad - Kruger National Park) van Lannoo's Reisgids, het unieke routeconcept
Pech voor onze waterrat André : hier komt er - helaas - geen water naar beneden...
De afdaling gaat verder, tot er plots...
... toch een onweerstaanbare plas uitnodigt om de warmte af te spoelen
opgefrist gaan we nog even door, en laten de plas voor wat hij was...
nog een kleine verfrissing op het einde van onze wandeling
en na een laatste blik op - weeral - een prachtig en immens gebied, keren we terug naar 'onze' struisvogelfarm - waar, jawel, struisvogel op het menu staat...
