Van zodra we het Sint-Pietersstation buitenkomen, worden we gegidst door een zeer goed voorbereidde Marianne !
Het wordt een heel boeiende wandeldag door Gent, met eindbestemming het Dampoortstation.
De fotografen hebben geluk dat het een autoloze zondag is...
We starten richting Clementinalaan, sinds 1995 beschermd als stadsgezicht.
Deze straat werd rond 1905 aangelegd als verbinding tussen het Parkplein en het Maria-Hendrikaplein, het nieuwe stationsplein.
De straat wordt gekenmerkt door een typische bebouwing uit begin 20e eeuw, met voortuintjes die afgesloten zijn door sierlijke smeedijzeren hekken.
Er zijn talrijke art-niveauhuizen,
naast meer eenvoudige rijhuizen met kleurige banden en faïencetegels.
Even de tijd nemen om ook de wandelaars onder loep te nemen
Marianne overschouwt haar volgelingen
We zijn aangekomen aan het Citadelpark :
Dit stadspark werd aangelegd in 1875, op de plaats waar eerder de Hollandse Citadel van Gent stond (gebouwd tussen 1819 en 1831).
Deze Citadel was één van de grootste en modernste van zijn tijd in Europa, en werd later gebruikt als infanterie- en artilleriekazerne (gebruikt tot 1870).
Bij de aanleg van het nieuwe park, werd gebruik gemaakt van de bestaande hellingen van de vroegere Citadel.
Sinds 1984 is het park een beschermd landschap.
Onder het park werd in 1938 een bunker gebouwd in de aanloop van de 2e Wereldoorlog, maar deze was nog niet klaar toen de Duitsers het land binnenvielen.
Tijd en ruimte voor een groepsfoto
Joske Van de Velde kijkt os aan van boven de waterval
De Sint-Pietersabdij is een Benedictijnenabdij die in de 7e eeuw werd gesticht door Sint-Amandus, die daarmee ook aan de doopvont stond van de stad Gent.
In de 14e en 15e eeuw groeide Gent uit tot een heus abdijdorp, met hoeven, tuinen, woningen en landerijen.
De abdij dankt haar welvaart aan de privileges die ze had bedongen, evenals aan de belastingen die ze mocht innen op haar gronden (die liepen door tot aan de Gentse binnenhaven).
Tip : het loont de moeite om ook eens een kijkje te nemen in de abdijtuin : in dit groene rustpunt, waar ooit monniken prevelden, studeren tijdens de zomermaanden de vlijtige Gentse studenten.
Gedicht van Remco Campert
Zicht op de Muink(= monnik)schelde
Met daarnaast het Muinkpark, waar zich in de 19e eeuw de Gentse dierentuin bevond.
De omliggende straten dragen nog altijd de namen van de dieren die er toen verbleven (bv. Crombeeninstituut ligt langs de Leeuwstraat).
'Monnik' op een bank in het zonnetje...
We zijn aan ondertussen in het Koning Albertplein, het Zuidpark
Het park is aangelegd in neobarokke stijl, en straalt een hartelijke sfeer uit !
De geschiedenis van 'de rosse buurt', het Glazen Straatje (Vanderdoncktdoorgang) loopt gelijk met die van België : sinds 1830 huizen er de dames van lichte zeden.
De overdekte doorgang was oorspronkelijk bedoeld als winkelgalerij...
De twee schilders van het Lam Gods, de Gebroeders Van Eyck, zitten met hun rug naar de Vijdkapel van de Sint-Baafskathedraal, waar oorspronkelijk het schilderij hing.
Dit grootse monument is hier geplaatst naar aanleiding van de Wereldtentoonstelling die in 1913 in Gent plaats vond. het is een huldebetoon aan de schilders : mannen, vrouwen en kinderen brengen bloemen, kransen en guirlandes aan.
Hubert, de oudste van de 2 broers, bladert in de bijbel, en zijn schilderspalet en borstels liggen aan zijn voeten.
Jan kijkt voor zich uit, en heeft zijn schilderspalet in de hand.
Zicht op de Sint-Baafskathedraal
Centraal op het plein 'De Zandberg', staat een 6m hoge obelisk. Op de top staat een adelaar, gezeten op een bol.
De vogel is een keizerlijke arend, die herinnert aan een bezoek van keizer Napoleon aan Gent in 1810.
Eind 17e eeuw stond hier al een pomp, omdat hier een waterput ligt. De huidige, met 2 spaarbekkens, dateert uit 1810.
Jongeman 'geplakt' tegen de wand : het trieste lot van een ongehoorzame jongen ???
Maquette :
In de 14e eeuw was het Gravensteen niet langer geschikt als woning voor de Graaf van Vlaanderen. Lodewijk van Male verhuisde naar een herenhuis in deze buurt : het 'Hof ten Walle'.
Het was daar dat in 1500 Keizer Karel werd geboren.
Het Prinsenhof, zoals het vanaf toen werd genoemd, was ongeveer 2 ha groot, en volledig ommuurd.
Het was een reusachtig, omwalde hof, met meer dan 300 kamers, een dierentui, en een lusthof.
De residentie raakte in de 17e eeuw in verval, en werd uiteindelijk verkocht.
In de late 18e eeuw verrees op de ruïnes van het Prinsenhof een suikerraffinaderij, en later een katoenstoomspinnerij.
Van het Prinsenhof overleefde enkel de 'donkere poort', zo genoemd omdat ze erg vervuild was door de fabrieken.
De hele buurt rond het Prinsenhof, ademt de erfenis van Keizer Karel, die voor de Gentenaars een bijzondere plaats in hun geschiedenis inneemt :
Keizer Karel kwam naar zijn geboortestad terug, om maatregelen te nemen tegen het verzet van de Gentse burgerij.
Hij ontving het stadsbestuur enkele keren in het Prinsenhof, en legde de stad in 1540 de 'Concessio Carolina' op, die hun vrijheden stevig inperkte.
Tientallen Gentse notabelen werden in een boetekleed letterlijk op de knieën gedwongen, met een strop om de hals. Zeventien van hen werden onthoofd, één verbrand.
Vandaag is de Gentenaar trots op zijn geuzennaam 'Stroppendrage', maar toen was dat wel anders !
Met opgeheven hoofd en een strop om de hals, kijkt 'De Stroppendrager', naar het Prinsenhof, geboorteplaats van Keizer Karel, én naar Karels standbeel op het Prinsenhofplein. Deze man knielt niet nederig, maar draagt de strop met fierheid.
De toehoorders luisteren geboeid naar het verhaal
We wandelen verder in de richting van De Lieve :
De Lieve werd tussen 1251 en 1269 gegraven om de stad te verbinden met Het Zwin en Damme.
Van daar konden goederen, zoals fijn lakenstof, naar Engeland verscheept worden.
Het stenen loopbruggetje over De Lieve, heette in de 13e eeuw nog Walebrieghe, maar in de 14e eeuw werd de naam veranderd in Liefbrugghe.
Van op de brug over De Lieve, zien we links van ons Het Rabot.
Rechts van ons zien we in de verte het Augustijnenklooster liggen.
We wandelen verder tot aan de voetgangersbrug over De Lieve
De Brug der Keizerlijke Geneugten, ook Keizer Karelbrug genoemd.
De brug is een initiatief uit 2000 van volkszanger/beeldhouwer Walter De Buck, en stadsbeeldhouwers José Mestdagh, Dirk Van Hecke, Walter De Dauw.
De lokale naam is 'de brug met de krimbollen' (Gents voor 'ijsjes op hoorntjes')
De brug heeft heel wat beziens...
Grafiti-kunstenaar Roa heeft op meerdere plaatsen in de wereld al dieren op muren geschilderd. Telkens in groot formaat, en vaak in zwart-wit.
De straat Oudburg, ligt aan De Leie ; het lijkt me er gezellig vertoeven vanop het terras van de restaurants
In de Wolfstraat werd het oorspronkelijke straatbeeld, met architectuur uit de 19e eeuw, behouden.
Schip ahoi!!!
In stadsbrouwerij Gruut in de Rembert Dodoensdreef, worden we getracteerd door Pasar : allen daarheen !
We naderen de haven
Ganda, zoals Gent oorspronkelijk heette, is ontstaan aan de samenvloeiing van de Leie en de Schelde.
Nu ligt op die plek een jachthaven voor passanten : Portus Ganda
Aan het Veermanplein ligt het prachtige Van Eyck-zwembad
We gaan er niet binnen, maar krijgen via de dochumentatie van Marianne, een zicht op het zwembad vroeger...
... en nu.
Het oudste overdekte zwembad van België werd in 2001 grondig gerestaureerd, zodat de prachtige art-deco-inrichting vandaag nog mooier is dan ooit.
Even verderop zien we een Gentse schone met enkel een muts en laarsjes...
Als afsluiter brengen we een bezoek aan de ruïnes van de Sint-Baafsabdij.
In de 7e eeuw stichtte Amandus van Gent hier de Sint-Baafsabdij. Dit in een poging om de inwoners van Ganda te bekeren.
Vandaag is de vorm van de oorspronkelijke romaanse kerk nagebouwd met groene heesters : vijf meter hoge haagbeukzuilen evoceren de verdwenen kerk. Waar vroeger het altaar stond, prijkt nu een betonnen podium.
De abdij kende in de 11e eeuw haar glorieperiode.
In concurrentie met de nabij gelegen Sint-Pietersabdij, groeide ze uit tot een domein met onder andere een abdijkerk, waarvan de 'oudste muur van Gent' nog steeds overeind staat.
In 1540, als vergelding na de Gentse opstand, beval Karel V de prachtige abdijkerk af te breken. In het keiharde vonnis 'de 'Concessio Carolina' werd opgenomen dat op de plaats van de abdij, een Spaanse dwangburcht zou komen, wat de nederlaag totaal maakte.
Om deze prachtige site zoveel mogelijk te beschermen, wordt ze slechts sporadisch opengesteld voor bezoek
Nog een laatste zicht op de haven
Nog een werk van kunstgraficus Roa
We zijn aangekomen aan het Dampoortstation ; in het zonnetje genieten we nog na van een zomerse, reuze-interessante uitstap in Gent
Waarheen gaan we volgend jaar op de autoloze zondag ???
Aan Marianne, Jo en Ulrich, een geweldige merci voor deze heel interessante en mooie zondag in Gent !
Ik heb al veel rondgezworven, maar toch veel bijgeleerd tijdens deze rondleiding !
