Op zaterdag 15 maart 2025 is het verzamelen geblazen aan het station van Eine (bovenstaande foto) :
we nemen er de trein naar het station van Ronse, van waaruit we onze dagwandeling starten.
Zoals Marie Claire Martens ons vertelt, wandelen we richting Etikhove en Maarke-Kerkem.
Niet langs de gekende GR-route, maar wel langs vele landelijke wegen, waarna we opnieuw aankomen aan het Ohioplein van Eine.
Overzichtskaartje van onze wandeldag
Streetart leeft bij heel wat jongeren in Ronse. In de stad ontstond jaren geleden al - in een undergroundsfeer - een urban scene met graffiti, rap en breakdance. Later kwam daar een urban sport netwerk bij. Daarnaast is er ook bij een ouder publiek in en buiten Ronse enorme belangstelling voor graffiti in de publieke ruimte, getuige bijvoorbeeld de graffiti’s aan de oude school in de Ninovestraat.
Het Ronsese stadsbestuur wil aan deze behoefte tegemoet komen en in de komende jaren een volwaardig streetartbeleid uitbouwen.
Bron : www.ontdekronse.be
De Sint-Martinuskerk wordt aanzien als één van de belangrijkste voorbeelden van de stijlzuivere neogotiek in België. De kerk werd voltooid in 1896, naar een ontwerp van Modeste de Noyette. Heel bijzonder in dit gebouw zijn de glasramen, die tot de mooiste in hun soort behoren.
Bron : www.ontdekronse.be
Het oude stadhuis werd in het begin van de jaren vijftig vervangen door het huidige gebouw.
Op de daknok werd een grote houten dakruiter geplaatst. Deze wordt bekroond door een achthoekige naaldtoren die in een gekroonde tweekoppige arend eindigt. De dubbele arend is het wapenschild van Ronse.
André Rogge is onze gids, en geeft ons alvast een woordje uitleg.
... en weg zijn we !!!
Met een deelnemersaantal van 59 enthousiaste wandelaars wordt dit zeker een mooie wandeldag !
Opnieuw een mooi 'street-art' werkje - I love it !!!
Aan de Beekstraat 36 in Ronse passeren we de Schrijnwerkerij 'De Noordboom'.
Dit gebouw behoorde tot de voormalige weverij-ververij van Van Opbroecke-De Wever, in het eerste kwart van de 20e eeuw zogenaamd 'La Ruche'.
Bron : inventaris.onroerenderfgoed.be
We hebben Ronse verlaten, en komen op grondgebied Maarkedal
Veilig de weg oversteken. Het lijkt wat frisjes te zijn...
Kunstwerk van Adi Steurbaut, woonachtig in Ronse
We zijn op de 'Spichtenberg', en het gaat inderdaad omhoog...
Via deze onverharde weg, zijn we op weg naar de tunnel van Louise-Marie.
Het betreft een unieke tunnel in Vlaanderen, met bouwjaar 1862-1863, die verwoest werd in 1918, bij de aftocht van de Duitsers.
De tunnel werd snel hersteld, om de drukke spoorweglijn Oudenaarde-Ronse-Leuze opnieuw bereidbaar te maken.
De spoorwegtunnel heeft tijdens WO II één nacht gediend als schuilplaats voor Hitler in zijn 'pantsertrein'.
Op een winterdag in 1966 gleed een stuk van de Spichtenberg naar beneden tot over de spoorwegbedding, net voor de ingang van de tunnel. Daardoor was het treinverkeer Oudenaarde-Ronse meer dan één jaar onderbroken.
Bron : Gemeente Maarkedal
We volgen een onverhard pad langs de Holbeek,...
Het is wat uitkijken, maar met wat hulp lukt het wel !
Iedereen volgt goed mee,...
..., en nu even uitblazen
In de verte zien we Molen ter Sleepe (Weitstraat 4, Nukerke-Maarkedal) ; de molen zou verhuurd worden als vakantieverblijf... lijkt ons wel iets te hebben !
Bron : www.maarkedal.be
Waar men gaat langs Vlaamse wegen, ... komt men 'ons Heilig Hart' tegen ...
(verre maar duidelijke herinnering aan een beeldje bij ons moeder op de keukenkast...)
Het gaat verder op de kasseien
We naderen de Taaienberg - een 'Must' in de parcours van de voorjaarsklassiekers !
De wandeling gaat rustig verder
genietend van de natuur en een babbel
De nieuwe Bossenaarmolen werd in 1996 opgericht op de heuveltop van de Bossenaar. Hij staat daarmee ongeveer op dezelfde plaats als de oude, in 1939 verdwenen, Bossenaarmolen.
Deze houten windmolen bestaat uit een grote vierkanten eiken kast die rust op een zware spil of staak, waarrond de kast kan draaien.
Deze houten windmolen bestaat uit een grote vierkanten eiken kast die rust op een zware spil of staak, waarrond de kast kan draaien.
Bron : www.maarkedal.be
We wandelen Maarke-Kerkem (deelgemeente van Maarkedal) binnen
en hebben in 'De Lustige Boer' genoten van een hapje en een drankje !
De Lustige Boer is een onvervalst authentiek muziekcafé gebouwd begin 19e eeuw. Het café beschikt over een uitgebreide kaart waarop heel wat lokale streekbieren te vinden zijn. Tijdens de zomermaanden kan je er geregeld genieten van een muziekconcertje op het ruime terras achteraan.
Bron : www.maarkedal.be
De Vlaamse Ardennen - steeds genieten van de fantastische uitzichten !
Het gaat bergop, hebben Volkegemberg te beklimmen
maar ook de Wolvenberg en de Kattenberg liggen in de nabijheid !
maar geen gemor, wel effekens een kleine stop inbouwen
... en opnieuw verder door : hebben nu eenmaal de microbe van het wandelen te pakken !!!!
We zijn in groot-Oudenaarde aangekomen - meerbepaald in de deelgemeente Mater
In Mater kruisen we de Streek GR Vlaamse Ardennen
Tussen de bomen zien we de kerk van Ename liggen - we naderen stilaan het einde van onze dagtocht !
We wandelen Ename binnen
Aan de Paardemarkt lijken we even een aantal mensen kwijt te zijn ?
Toch niet, dus gaat de tocht verder richting de Sint-Laurentiuskerk.
De pastorie van Ename :
De pastorie van Ename is een prachtige woning gelegen naast de Sint-Laurentiuskerk, uitkijkend op het oude kerkhof en de noordzijde van de kerk. De woning draagt in haar zijgevel en op de tussendorpel van de voordeur het jaartal 1768. Nochtans klimt dit dubbelhuis, zoals we het nu kennen, in ouderdom op tot eind 17de eeuw.
In 1628 werd een erf met woning, met bestemming tot pastorie, aangekocht door de proost van de Sint-Salvatorabdij in Ename. Rond het midden van de 17de eeuw wordt er melding gemaakt van bouwwerkzaamheden. Op de dorpskaart getekend door landmeter Jan Bale (kaart daterend 1661-1663) ligt de toenmalige pastorie iets verder van de kerk vandaan (een stukje ‘naar achteren’). Zij werd waarschijnlijk omstreeks 1690-1694 herbouwd en dan opnieuw halverwege de 18de eeuw (wellicht in 1768 conform het jaartal op de woning). Abt Charles de Collins d’Heetvelde (abt van de Sint-Salvatorabdij van Ename) liet tijdens deze laatste verbouwingen de woning verhogen met één verdieping. Op deze bovenverdieping treft men nog interieurelementen uit deze periode aan: drie schouwen met sobere stucdecoratie en een betegelde haardvloer. Deze kamers hebben tevens nog de originele deuren.
In 1628 werd een erf met woning, met bestemming tot pastorie, aangekocht door de proost van de Sint-Salvatorabdij in Ename. Rond het midden van de 17de eeuw wordt er melding gemaakt van bouwwerkzaamheden. Op de dorpskaart getekend door landmeter Jan Bale (kaart daterend 1661-1663) ligt de toenmalige pastorie iets verder van de kerk vandaan (een stukje ‘naar achteren’). Zij werd waarschijnlijk omstreeks 1690-1694 herbouwd en dan opnieuw halverwege de 18de eeuw (wellicht in 1768 conform het jaartal op de woning). Abt Charles de Collins d’Heetvelde (abt van de Sint-Salvatorabdij van Ename) liet tijdens deze laatste verbouwingen de woning verhogen met één verdieping. Op deze bovenverdieping treft men nog interieurelementen uit deze periode aan: drie schouwen met sobere stucdecoratie en een betegelde haardvloer. Deze kamers hebben tevens nog de originele deuren.
Hier opnieuw een routepijl van GR Vlaamse Ardennen
We zijn aangekomen aan de prachtige site van Ename, met rechts het bezoekerscentrum
De abdijsite is acht hectare groot en gesitueerd aan de Schelde. Hier zijn de grondvesten bewaard van de Ottoonse burcht, de handelsnederzetting en de Sint-Salvatorabdij. De site heeft een Europees Erfgoedlabel en staat dus op de Europese Erfgoedlijst. Ze is een etappe van de Francia Media Heritage Route.
De vaste tentoonstelling van Erfgoedsite Ename werd geopend op 5 juli 2024 en belicht de diversiteit van erfgoed en het verhaal van Ename. In deze tentoonstelling wordt onder andere de oudste bewaarde schedel van Vlaanderen getoond.
Bron : Wikipedia
De site ligt aan de Schelde
prachtig meertje dat aan de Enamesite grenst
Het einde van de wandeldag is in zicht ; nog een laatste stop om even op adem te komen en bij te babbelen
Bij deze neem ook ik afscheid van de wandelaars ;
dikke merci voor de hééél mooie wandeldag, en hééél graag tot een volgende !!!
Het was leuk om er bij te zijn !!!!
Voor wie graag nog eens 'grasduint' in vorige fotoverhalen van 'Pasar Wandelgroep Vlaamse Ardennen kan via onderstaande hoofdstukken haar/zijn gading vinden !
